Skip to main content

ഒരു നല്ല കാര്യം നടന്നിട്ട് ഇന്നേക്ക് 5വർഷം


ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ടു ഇനിയെന്ത് എന്ന് ആലോചിച്ചു തേരാ പാരാ നടക്കുന്ന 2015 കാലഘട്ടം (ഒരു സ്ഥിരം സംഭാഷണം ഓഫ് ദി ഇയർ )


ഇപ്പോൾ എന്ത് ചെയ്യുന്നു...

ഇപ്പോൾ ബിസിനെസ്സ് ആണ് ( എന്ത് ബിസിനെസ്സ്..☹️ തേരാ പാര നടക്കുന്നു അത്രതന്നെ...)


അല്ല ടെക്നോപാർക്കിൽ പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നല്ലോ....? ജോലി എന്തോ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ?

ഹ്മ്മ് അതു ഞാൻ  നിർത്തിയിട്ടു കുറച്ചു നാളായി.....(ജോലി ഉണ്ടായിരുന്ന സമയത്തു കുഞ്ഞിനെ ആര് നോക്കും എന്നതായിരുന്നു ചോദ്യം )


ശോ നല്ല ശമ്പളം അല്ലാരുന്നോ? പിന്നെ എന്താ ജോലി കളഞ്ഞത്....?

ഹോ അതു മടുത്തു, എനിക്ക് ശരിയാവാത്തില്ല അതാ...ഭയങ്കര സ്ട്രെസ് ആണ്... ( ജോലി കളയാനോ ഞാനോ?, എന്നെ പിരിച്ചു വിട്ടതാണ് ഹേ.... ഇനി അതെങ്ങാനും പറഞ്ഞാൽ, അതിന്റെ ഹിസ്റ്ററി കുത്തി പുറത്തിടുന്നവരെ ഇവർ  ഇവിടെ തന്നെ  കാണും ...)


വേറെ ഒന്നും നോക്കുന്നില്ലേ?

ഇല്ല ഇപ്പോൾ ബിസിനെസ്സ് ആണ്...


എന്ത് ബിസിനെസ്സ് ആണ്?

അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല പല ബിസിനസ്സും ഉണ്ട്.... അല്ല ആന്റി ടെ മോൾടെ ഡെലിവറി  കഴിഞ്ഞു, ഇവിടുണ്ടോ അതോ പോയോ....കുഞ്ഞ് സുഖം ആയിരിക്കുന്നോ? (വേഗം വിഷയം വഴി തിരിച്ചു വിടാം അല്ലേൽ ഇന്ന്  എന്റെ തല തിന്നു തീർക്കും )

--------   --------   --------  --------   --------   --------

2020 ലെ കാര്യം ഞാൻ പറയണ്ടല്ലോ....  ജോലിയുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ ഉള്ള അതേ നിലവാരത്തിൽ, അല്ലേൽ അതിലും ഒരുപടി മുകളിൽ എത്താനുള്ള ശ്രമത്തിൽ ആണ്.... ഞാൻ എന്ന  ഈ ഒറ്റയാൾ പട്ടാളം.... 

അങ്ങനെ വിട്ടാൽ പറ്റത്തില്ലലോ...  രണ്ടു കമ്പനികൾ ജോലിയിൽ നിന്നും പറഞ്ഞു വിട്ടാൽ ഇല്ലാണ്ടായി  പോകേണ്ട ഒന്നല്ലാലോ  നമ്മൾ.

പലരും പലതും പറയും... എന്റെ സ്വഭാവത്തിന്റെ കൂടുതൽ കൊണ്ടാണ് ഒരിടത്തും നിനക്ക്  ഗതി പിടിക്കാത്തത് എന്ന് വരെ പറഞ്ഞ ടീംസ് ഉണ്ട്... പറയേണ്ടത് അവരുടെ ജോലി, കേട്ടിട്ട്   വിട്ടുകളയേണ്ടത് എന്റെ /നമ്മുടെ ജോലി.... അല്ലേൽ തന്നെ അവരാണോ, നമ്മൾ ആരാണ് എന്ന് ഡിഫൈൻ ചെയ്യേണ്ടത്...?

സംഭവിച്ചതെല്ലാം നല്ലതിന്.... ഇനി സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നതും നല്ലത്... ഒരു വാതിൽ അടയുമ്പോൾ മറ്റൊന്ന് തുറക്കും എന്ന് പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടില്ലേ? അതു സത്യമാ... 

ജോലി നഷ്ടപ്പെടലും, കടങ്ങളും, ഇല്ലായ്മകളും, സങ്കടങ്ങളും, പ്രയാസങ്ങളും ഒന്നും ഒന്നിന്റെയും അവസാനമല്ല, ഒരു പുതിയ തുടക്കം ആണെന്ന് ഉറച്ചു വിശ്വസിച്ചോളൂ... അപ്പൊ എല്ലാവര്ക്കും ഡിസംബർ മാസത്തിന്റെ ഒന്നാം തീയതി മംഗളങ്ങൾ 😉


ദീപ ജോൺ

01-ഡിസംബർ -2020


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

പത്താം ക്ലാസ്സെന്ന കറുത്ത അധ്യായം...!!

എന്റെ വീട്ടിൽ ഒരു പത്താം ക്ലാസുകാരി ഉണ്ടായിരുന്നു....  അതുവരെ ട്യൂഷൻ ഇല്ലാതെ പഠിച്ചവളോട്, 'വെറും peer pressure' കൊണ്ടു, സ്കൂൾ തുറക്കാറായപ്പോൾ  ഞാൻ ചോദിച്ചു... നിനക്ക് ട്യൂഷൻ വെല്ലോം വേണോ....? വേണ്ട എന്നവൾ തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു... ഡെയിലി കൊണ്ടു വിടാൻ മടിയായിരുന്ന ഞാനാണേ അതിനു നിർബന്ധിക്കാനും പോയില്ല... 🫣.... വർഷം പകുതി ആയപ്പോൾ ക്ലാസ്സിലെ പിള്ളേരൊക്കെ career/ future ഡിസ്‌കസ്സ് ചെയ്യുന്നു... ഏതു സ്കൂളിൽ പ്ലസ് വണ്ണിന് ചേരണം... എന്നു ഡിസ്‌കസ്സ് ചെയ്യുന്നു എന്നൊക്കെ അവൾ വന്നു പറയാൻ തുടങ്ങി.... നമ്മളാണെൽ അങ്ങനെ ഒരു ചിന്ത പോലും ഇല്ലാതെ ഇരിക്കുവാന്.... (The best തന്ത N തള്ള 😎)  പക്ഷെ അവൾക്കു ചെറുതായി ടെൻഷൻ ആവുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു തോന്നൽ ആയി എനിക്ക്... ഞാൻ പറഞ്ഞു 'എടി പ്ലസ് വണ്ണിന് ഇഷ്ടപെട്ട വിഷയത്തിൽ ഒരു അഡ്മിഷൻ... അതിനു വേണ്ടി മാത്രം ആണ് നമ്മുക്ക് 10ഇലെ മാർക്ക്‌ വേണ്ടത്.... നീ ടെൻഷൻ അടിക്കേണ്ട...' പറ്റുന്ന പോലെ പഠിച്ചാൽ മതി.... പക്ഷെ അവൾ ടെൻഷൻ ആവുന്നത് എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടായിരുന്നു... 'വെറും peer pressure'...  ടെൻഷൻ കേറി, ആള് പഠിക്കാതെ.... കണ്ട  webseries ഒക്കെ ഇരുന്നു ക...

40 years of excellence !!! 💃💃💃

 40 years of excellence !!! 💃💃💃 എന്ത് പെട്ടെന്നാണ്....?  നഴ്സറി സ്കൂളിൽ നിന്നും പത്താം ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയത്... പഠിക്കുമ്പോൾ എങ്ങനേലും കോളേജിൽ എത്തണം എന്നായിരുന്നു.... കളർ ഡ്രസ്സ്‌ ഇടാൻ വേണ്ടി പ്രീഡിഗ്രി എടുത്തു.... ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ ഇട്ടു ചെത്തി നടന്നു... പ്രൊജക്റ്റ്‌ വർക്കിനും വൈവയ്ക്കും കാത്തു നിന്നപ്പോൾ..  എങ്ങനേലും ഈ പണ്ടാരമൊക്കെ തീർന്ന് ഒരു ജോലി ആയാൽ മതിയെന്നായിരുന്നു.... വായിനോട്ടവും, പ്രേമിക്കാൻ ഉള്ള ഒരു ചാൻസ് ഉം നോക്കി നോക്കി നടന്നു....ദാ ന്നു പറഞ്ഞു കോളേജ് കാലം തീർന്നു...  ജോലിയായി.... ജോലിയുടെ പ്രഷർ കൂടി കൂടി വന്നപ്പോൾ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും ഓടി രക്ഷപെട്ടാൽ മതി എന്നായിരുന്നു..... രക്ഷപെട്ടു എന്നും പറഞ്ഞു ഓടി ചെന്നത് ലവ് കം അറേഞ്ജ്ഡ് മാര്യേജിൽ 😂...... പിന്നെ വീട്ടുകാരിയായി ആയി, കോംപ്ലക്സ്കൾ ആയി, ഫെമിനിസ്റ്റ് ആയി, ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യണമെന്നായി, പിള്ളേരായി, അവരുടെ കാര്യങ്ങളായി, പഠിത്തമായി , വീട്ടുജോലിയായി ... ഗതികേടുകൾ കൂടി കൂടി വന്നു.... കയ്യിലിരുപ്പ് കൊണ്ട് ജോലി പോയി.. വീട്ടിലിരുപ്പായി... കരച്ചിലായി, പിന്നെ അടുത്ത പണി തപ്പലായി.... എന്തൊക്കെയോ ആകാൻ വേണ്ടി ...

തിരിച്ചറിവുകളുടെ അളവുകോൽ...

അഞ്ച് വർഷം മുൻപ്... 2017 ഇൽ... ടെക്‌നോപാർക്കിലെ ജോലി ഒക്കെ പോയി, കോൺട്രാക്ടർ ബിസിനസ്സിലും ഒരു കൈനോക്കി... തകർന്നു തരിപ്പണം ആയി... ഇനി എന്ത്...? എന്നൊരു ചോദ്യവുമായി ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു ഞാൻ .... ഒത്തിരി തലപ്പുകച്ചതിന് ശേഷം.... ഇനി ഒന്നും വേണ്ട കുഞ്ഞുങ്ങളെയും നോക്കി അടങ്ങി ഒതുങ്ങി വീട്ടിൽ ഇരിക്കാം എന്നു  തീരുമാനിക്കുന്നു....  എന്റെ ചില കൂട്ടുകാരൊക്കെ എന്നോട് പറയാറുള്ളത് പോലെ.... 'ഒരു പൊടിക്ക് അടങ്ങാം...' എന്നു കരുതി ആനിയമ്മയെയും നോക്കി കുറച്ചു നാൾ മുന്പോട്ട് പോയി... പക്ഷെ ഇത്രേം വർഷം ആളുകളെ കണ്ട്, ഓടി നടന്ന എനിക്ക്... വീട്ടിൽ ചുമ്മാ കുഞ്ഞിനേയും നോക്കി... സിനിമയും കണ്ട് ഇരിക്കുക എന്നു പറഞ്ഞാൽ... എന്തോ... ഒരു വിമ്മിഷ്ടം പോലെ ആയിരുന്നു... ശെരിയാണ് കുഞ്ഞുങ്ങളെ നോക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്...., അവർക്കു വയ്യ എങ്കിൽ ബോസ്സിന്റെ മുൻപിൽ ലീവിനു വേണ്ടി തലയും ചൊറിഞ്ഞു നിൽക്കേണ്ട... അവർ ഹാപ്പി ആണ്... പക്ഷെ, എന്തോ...ഞാൻ ഹാപ്പി അല്ലായിരുന്നു... എനിക്കെന്തോ ഒന്നു നഷ്ടപെട്ട പോലെ ആയിരുന്നു.... ആൾക്കാരെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ മടി..., സംസാരിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടു.. കോൺഫിഡൻസ് ഇഷ്യൂ ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു.... അന്നേരം... എന്ത് ...