Skip to main content

Ivory Throne: Chronicles of the House of Travancore

ഞാൻ വളർന്നത്,  തിരുവനന്തപുരത്തു ആയതു കൊണ്ട് തന്നെ,  ശ്രീ പദ്മനാഭസ്വാമിയും,  ശ്രീ പദ്മനാഭ ദാസനായ,  ശ്രീ ചിത്തിര തിരുനാൾനെയും കുറിച്ച് കാര്യമായി അറിയാൻ സാധിക്കുന്നതൊക്കെയും അറിയാൻ ശ്രമിക്കുമായിരുന്നു,  കുഞ്ഞിലേ മുതൽ... കാരണം മ്യൂസിയം, റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ,  ശ്രീ ചിത്തിര തിരുന്നാൾ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് മെഡിക്കൽ സയൻസ്,   കനകകുന്നുകൊട്ടാരം,  അങ്ങനെ തിരുവന്തപുരത്തു എവിടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയാലും... രാജകുടുംബത്തിന്റെ ഒരു കയ്യൊപ്പു,  കാണാമായിരുന്നു....  




അതുകൊണ്ട് തന്നെ പതിയെ പതിയെ,  ഒരു തരം രാജഭക്തി എന്ന് വേണേൽ പറയാം.. എന്റെ ഉള്ളിൽ കൂടി കൂടി വന്നു... കന്യാകുമാരി പോകും വഴി ഉള്ള,  പദ്മനാഭപുരം കൊട്ടാരവും,  ഇവിടെ ഉള്ള കുതിരമാളികയിലും  ഒക്കെ പോകുമ്പോൾ,  അവിടുത്തെ ഗൈഡ്,  രാജാക്കന്മാരുടെ ജീവിത രീതിയും,  പിന്നെ ടെലിവിഷൻ/പത്രം എന്നിവയിൽ കൂടി ഇപ്പോഴത്തെ രാജകുടുംബാംഗങ്ങളുടെ ലാളിത്യം ഒക്കെ കണ്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ,  ആരാധന കൂടി കൂടി വന്നു... 

സ്വതവേ സെൽഫ് ഹെല്പ്/മോട്ടിവേഷൻ  സ്റ്റൈൽ ബുക്കുകൾ വാങ്ങിക്കുന്ന ഞാൻ,  ദന്തസിംഹാസനം,  എന്ന മനു എസ് പിള്ളയുടെ 700 പേജോളം വരുന്ന ബുക്ക്‌ കണ്ടപാടെ വാങ്ങിയത്,  തിരുവിതാംകൂർ രാജാക്കന്മാരോടുള്ള ആരാധന,  പിന്നെ ഞാൻ കുഞ്ഞിലേ മുതലേ കണ്ടു വളർന്ന,  ഈ സ്ഥലങ്ങളുടെ ഒക്കെ ചരിത്രം അറിയുക എന്ന ക്യൂരിയോസിറ്റി കാരണം ആണ്.... 

വാസ്കോഡിഗാമ വന്നതും ,  സാമൂതിരിമാരുടെ പതനം,  മാർത്താണ്ഡവർമയുടെ ദീർഘവീക്ഷണവും കടന്നു...ഇങ്ങു ചിത്തിര തിരുനാളിന്റെ കാര്യം പരതിയ , ഞാൻ എത്തിയത്.... പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത,  വർണിക്കാൻ പറ്റാത്ത ദീർഘ വീക്ഷണം ഉള്ള, ശക്തയായ ഒരു ഭരണാധികാരിയുടെ അല്ലേൽ ഒരു സ്ത്രീ രത്നത്തിന് മുൻപിലാണ് - തിരുവിതാംകൂറിലെ,  അവസാനത്തെ മഹാറാണി ശ്രീ സേതുലക്ഷ്മി ഭായി തമ്പുരാട്ടി. 

അവരുടെ മുൻപിൽ കവടിയാർ കൊട്ടാരവും,  രാജാവും,  രാജകുടുംബവും,  അവരുടെ മഹത്വവും എല്ലാം വീണുടഞ്ഞു.... ഒരു സാധാരണ കുടുംബത്തിലെ വഴക്കും,  അടിയും,  അധികാരത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള കടിപിടിയും,  സ്വന്തമായി ഉണ്ടാക്കിയ അംഗീകാരങ്ങളും,  ആഭിചാരക്രിയകളും,  സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു ശേഷം അധികാരത്തിനു വേണ്ടി നടത്തിയ വിലകുറഞ്ഞ ഓട്ടപാച്ചിലും... അതിലേറെ... മഹാനായ രാജാവ്,  സ്വന്തം അമ്മയുടെയും,  ദിവാന്റെയും കയ്യിലെ  വെറും കളിപ്പാവ ആയിരുന്നു എന്നതും... ഇവിടെ നടന്ന,  ഒത്തിരി സാമൂഹിക സാംസ്‌കാരിക നവോഥാനങ്ങൾക്കു ചുക്കാൻ പിടിച്ച,  റാണി സേതു ലക്ഷ്മി ഭായിക്ക് പിന്നീട് നേരിടേണ്ടി വന്ന വിഷമങ്ങളും,  അതിനു രാജാവ് ചെയ്ത 'ചീപ് ' വേലകളും,  അദ്ദേഹത്തെ കുറിച്ച് ഞാൻ കരുതി പോന്ന എല്ലാ അർദ്ധദൈവികത കലർന്ന ആരാധന തച്ചുടയ്ക്കാൻ പോന്നതായിരുന്നു.... 

സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു മുൻപും പിൻപും ഉള്ള രാഷ്രീയ സാഹചര്യം,  പാർട്ടികൾ,  പത്രങ്ങൾ ഇവയുടെ വരവ് .. പണ്ടത്തെ സ്ത്രീകളുടെ അധികാരം,  മരുമക്കത്തായം,  പിന്നീട് കൊണ്ടുവന്ന, വിക്ടോറിയൻ സ്വാധീനം... ജാതി വ്യവസ്ഥ,  ഇപ്പോൾ ഉള്ള കോൺഗ്രസ്‌ ഉൾപ്പടെ ഉള്ള സംഘടനകളുടെ തുടക്കം,  അതിന്റെ ഉദ്ദേശം,  ഇപ്പോൾ അവ എങ്ങനെ മാറിയിരിക്കുന്നു എന്നിവയും... ബ്രിട്ടീഷ്കാരുടെ വരവ്,  വേറെ ഒരു ആംഗിളിൽ  കൂടി കാണാനും ഈ പുസ്തകം എന്നെ സഹായിച്ചു എന്ന് വേണം പറയാൻ... 

ഒരു വിങ്ങലോടെ അല്ലാതെ ഈ പുസ്തകം വായിച്ചു തീർക്കാൻ ആവില്ല...കൂടുതൽ പറയുന്നില്ല... വായിച്ചിരിക്കേണ്ട പുസ്തകം ആണ്... കേരളീയർ,  പ്രതേകിച്ചും തിരുവന്തപുരത്തുകാർ... കാരണം അവർക്കു റിലേറ്റ് ചെയ്യാൻ ഒത്തിരി കാര്യങ്ങൾ കൺമുപിൽ തന്നെ ഉണ്ട്.... 

എടുത്തു പറയേണ്ടത് ഇരുപത്തിയാറാം വയസ്സിൽ,  ഏതാണ്ട് ആറു വർഷത്തെ ഗവേഷണത്തിന് ഒടുവിൽ,  ശ്വാസംപിടിച്ചു വായിക്കാൻ പോന്ന,  ഒരു ത്രില്ലർ പോലെ ഈ കാര്യങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ച, ഒരു പുതിയ വീക്ഷണം കൊണ്ടുവന്ന,  ഇതിന്റെ  ഗ്രന്ഥകർത്താവിനെ ആണ്... Manu S. Pillai

Note: ഒരു 150 പേജ് ആണ് ശെരിക്കും ഞാൻ ബുക്ക്‌ വഴി  വായിച്ചതു.... ഏതാണ്ട് 1മാസം എടുത്തു ഈ ബുക്ക്‌ കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്യാൻ.. ഈ ജോലിത്തിരക്കിനിടയിൽ അത് സാധിച്ചത്,  storytel എന്ന app  കാരണം ആണ്... 34 മണിക്കൂർ വരുന്ന ഓഡിയോബുക്ക്‌ വഴി ആണ് ഞാൻ ബാക്കി ബുക്ക്‌ തീർത്തത്.  അതു പുതുമ നിറഞ്ഞ അനുഭവം ആക്കിയതിൽ,  ശബ്ദം നൽകിയ Rajesh K. Puthumana യ്ക്കും ഒരു വലിയ നന്ദി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നിർത്തുന്നു. 

Deepa John
03-June-2020

Comments

Popular posts from this blog

എവിടുന്നാണ് ഈ കുത്തികുറിക്കലിന്റെ അസുഖം??? .... ✍️✍️✍️

അമ്മയെ കുറിച്ച് എഴുതിയതിനു ശേഷം ഒത്തിരി   വാട്സ്ആപ്പ്,  ഇമെയിൽ മെസ്സേജുകൾ,  വന്നു ...  അതിലെ വിവരങ്ങൾ എല്ലാം വളരെ വളരെ പേർസണൽ ആയതിനാൽ ഇവിടെ പറയുന്നില്ല.... പക്ഷെ,  എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ചത്... എനിക്ക്  ഒരു പരിചയവും ഇല്ലാത്ത കുറച്ചു പേരാണ് അത് അയച്ചിരിക്കുന്നത് എന്നതാണ്.... എന്ത് കൊണ്ടായിരിക്കും അവർ അത് എനിക്ക് അയച്ചത് എന്ന് ഞാൻ പലതവണ ആലോചിച്ചു.... ഞാൻ ആലോചിച്ചത് ,  എനിക്ക് ഈ കുത്തികുറിക്കലിന്റെ അസുഖം,  എവിടെ നിന്നു വന്നു എന്നതാണ്... പണ്ട് കുഞ്ഞിലേ വിഷമം വന്നാൽ,  നോട്ട് ബുക്കിന്റെ പുറകിൽ,  എഴുതി തീർക്കുമായിരുന്നു.... അതൊരു കരഞ്ഞു തീർക്കൽ എന്നൊക്കെ പറയില്ലേ ആ ഒരു ഇഫ്ഫെക്റ്റ്  ആണ്‌... ഇപ്പോഴും വിഷമം വന്നാൽ എഴുതി തീർക്കും... ഒരു സമാധാനം ആണ്‌.... പിന്നെ അത് ഡയറി എഴുത്തിലേക്കു തിരിഞ്ഞു... ഓരോ ദിവസവും നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ പൊട്ടും പൊടിയും ഒക്കെ ചേർത്തു എഴുതിയ ഡയറികൾ ഇപ്പോഴും വീട് ഒതുക്കുമ്പോൾ പൊങ്ങി വരാറുണ്ട്... വായിച്ചു വരുമ്പോൾ... വർഷത്തിൽ വല്ലപ്പോഴും വാങ്ങുന്ന ഡ്രെസ്സിന്റെ നിറവും,  വിലയും തൊട്ട്,  ഏതോ ഒരു ന്യൂ ഇയർ ഇൽ എല്ലാവര്ക്കും പനി വന്നു കഞ്ഞിയും പയറും കഴിച്ച കാര്യം വരെ ഉണ്ടാകും...  എന

നമ്മൾ, എത്ര ആയാലും പഠിക്കില്ലലോ ....ഫീലിംഗ് പുച്ഛം....

കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി, പ്രിയങ്ക എന്ന ഒരു കുട്ടിയുടെ ആത്മഹത്യ , മാധ്യമങ്ങൾ പൊക്കി കൊണ്ട് നടക്കുന്നുണ്ട്...സ്ത്രീധന പീഡനം ആണ് വിഷയം, അതോ അതിനു പിന്നിൽ വേറെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ ഉണ്ടോ എന്ന് കണ്ടറിയണം... വല്ലാത്ത ഒരു വിഷമം.....   പിന്നെ അധികം നാള് വിഷമിക്കേണ്ടി വരില്ല.. "അവനെ നിയമത്തിന്റെ മുന്നിൽ കൊണ്ടുവരണം..., അറസ്റ്റ് ചെയ്യണം..., പ്രിയങ്കയ്ക്ക് നീതി നടപ്പാക്കണം... " എന്ന് പറഞ്ഞു, ആവേശത്തോടെ കമെന്റ് ഇടുന്ന, ഞാനും നിങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്ന സമൂഹത്തിനു 'അൽഷിമേഴ്‌സ്' ആയതു കൊണ്ട് അടുത്ത ഒരു അടിപൊളി ന്യൂസ്‌ വരുമ്പോൾ ഇതങ്ങു മറന്നു പൊയ്ക്കോളും... പാമ്പ് കടിയേറ്റ് കൊല്ലപ്പെട്ട ഉത്തരയുടെയും, പട്ടിണിക്കിട്ടു കൊന്ന തുഷാരയുടെയും ഒക്കെ കാര്യം മാത്രം ആലോചിച്ചാൽ മതി.... A divorced daughter is better than a dead daughter ഒരു മകൾ ഉണ്ടായാൽ ബാധ്യത ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞു തലേൽ കൈവെയ്ക്കുന്ന, ജനിച്ച അന്ന് തൊട്ടു, അവളുടെ കല്യാണം എന്ന മെഗാ ഇവന്റിന് വേണ്ടി മുണ്ട് മുറുക്കി ഉടുക്കുന്ന അപ്പനമ്മമാരുള്ള, 18 തികഞ്ഞാൽ കെട്ടിക്കുന്നില്ലേ എന്ന് വ്യാകുലപ്പെടുന്ന നാട്ടുകാരുള്ള, ഇവളെ ഇങ്ങനെ കയറൂരി വിടരുതെന്നു, വീട്ടുകാരെ ഉപദേശിക്ക

40 years of excellence !!! 💃💃💃

 40 years of excellence !!! 💃💃💃 എന്ത് പെട്ടെന്നാണ്....?  നഴ്സറി സ്കൂളിൽ നിന്നും പത്താം ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയത്... പഠിക്കുമ്പോൾ എങ്ങനേലും കോളേജിൽ എത്തണം എന്നായിരുന്നു.... കളർ ഡ്രസ്സ്‌ ഇടാൻ വേണ്ടി പ്രീഡിഗ്രി എടുത്തു.... ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ ഇട്ടു ചെത്തി നടന്നു... പ്രൊജക്റ്റ്‌ വർക്കിനും വൈവയ്ക്കും കാത്തു നിന്നപ്പോൾ..  എങ്ങനേലും ഈ പണ്ടാരമൊക്കെ തീർന്ന് ഒരു ജോലി ആയാൽ മതിയെന്നായിരുന്നു.... വായിനോട്ടവും, പ്രേമിക്കാൻ ഉള്ള ഒരു ചാൻസ് ഉം നോക്കി നോക്കി നടന്നു....ദാ ന്നു പറഞ്ഞു കോളേജ് കാലം തീർന്നു...  ജോലിയായി.... ജോലിയുടെ പ്രഷർ കൂടി കൂടി വന്നപ്പോൾ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും ഓടി രക്ഷപെട്ടാൽ മതി എന്നായിരുന്നു..... രക്ഷപെട്ടു എന്നും പറഞ്ഞു ഓടി ചെന്നത് ലവ് കം അറേഞ്ജ്ഡ് മാര്യേജിൽ 😂...... പിന്നെ വീട്ടുകാരിയായി ആയി, കോംപ്ലക്സ്കൾ ആയി, ഫെമിനിസ്റ്റ് ആയി, ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യണമെന്നായി, പിള്ളേരായി, അവരുടെ കാര്യങ്ങളായി, പഠിത്തമായി , വീട്ടുജോലിയായി ... ഗതികേടുകൾ കൂടി കൂടി വന്നു.... കയ്യിലിരുപ്പ് കൊണ്ട് ജോലി പോയി.. വീട്ടിലിരുപ്പായി... കരച്ചിലായി, പിന്നെ അടുത്ത പണി തപ്പലായി.... എന്തൊക്കെയോ ആകാൻ വേണ്ടി എന്തൊക്കെയോ ചെയ്ത്