Skip to main content

വേദനയുടെ കൂട്ടുകാർക്ക്....

 വേദനയുടെ കൂട്ടുകാർക്ക്....



മിക്കവാറും ആഴ്ചയിൽ രണ്ടു ദിവസം, മിനിമം..., എന്റെ ഷോൾഡർ ലെയും കഴുത്തിലെയും മസിൽ പിടിച്ചു കേറി....,ഒരു വല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആവും...... പ്രേത്യേകിച്ചു കാരണം ഒന്നും വേണ്ട... ഇരുപ്പോ,നിൽപ്പോ, എന്തിനു പാത്രം കഴുകുന്ന പോസ്റ്റർ തെറ്റിയാൽ മതി.... ധിം തരികിട തോം...😎


അതിലേക്കൊന്നും കടക്കുന്നില്ല... അപ്പോൾ ഇങ്ങനെ വന്നാൽ പിന്നെ എന്ത് ചെയ്യും എന്നതാണ്.... മരുന്നൊന്നും ഇവിടെ ഏശൂല്ല.... ഡോളോ, ഡാർട്ട് , മുറിവെണ്ണ ഒക്കെ എന്നെ ഫീൽഡ് വിട്ടു.....😂


ലോക്ക് ഡൗൺ തുടങ്ങിയതിൽ പിന്നെ ഡോക്ടർ വീട്ടിൽ തന്നെ ഉണ്ട് .... 😅  'ബിജു ഡോക്ടർ'


അതുകൊണ്ട് ഇപ്പോൾ വേദന വരുമ്പോൾ... ബിജു ഡോക്ടർ നെ വിളിക്കുന്നു....ഡോക്ടർ കൈടെ മുട്ട് അല്ലേൽ വിരൽ വെച്ചു, എന്റെ മസിൽ ഇടിച്ചും, വലിച്ചും തിരുമിയും ഒക്കെ ഒരു വിധം റെഡി ആക്കി തരും... ആ തിരുമലിന്റെ നീര് രണ്ടു ദിവസത്തേക്ക് കാണും.... എന്നാൽ ആ വലിച്ചിലിനെക്കാൾ ബെറ്റർ ആണ് നീരിന്റെ വേദന....ബിജു ഇല്ലാത്ത സമയം ചപ്പാത്തി കോല്, ഐസ്പാക്ക് ഒക്കെ ആണ് ശരണം...😁🤗


ഇപ്പോൾ അന്ന കുട്ടിയും, ആനി കുട്ടിയും, മുതുകത്തു ഇടിച്ചു സഹായിക്കാൻ പഠിച്ചു വരുന്നു... 💪💪💪വേദന വന്നാൽ ഒരു നിസ്സഹായ അവസ്ഥ ആണ്....വർഷം മുഴുവൻ ഒരു വല്ലാത്ത തലവേദന 🥺🥺


ഒരു വർഷം മുൻപേ, ഞാൻ yt യിൽ ഒരു വീഡിയോ ചെയ്തു....(https://youtu.be/x3QnTxaQsas) എന്റെ ഈ അവസ്ഥയെ പറ്റി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ... ഒത്തിരി ആളുകൾ കോൺടാക്ട് ചെയ്തു... അവരുടെ ഒക്കെ കഥ കേട്ടാൽ,  വേദന യുടെ കാര്യത്തിൽ, ഞാൻ വെറും ശിശു ആണെന്ന് മനസിലായി ... അപ്പോ ഒരു ആശ്വാസം, നമ്മൾ തനിച്ചല്ല എന്ന്... (അതല്ലേലും അങ്ങനെ ആണല്ലോ... അപ്പുറത്തെ വീട്ടിൽ കറന്റ്‌ ഇല്ലെന്നു അറിഞ്ഞാൽ ഒരു സമാധാനം 😉)  എന്നാലും ഇ അവസ്ഥ ആർക്കും ഉണ്ടാകരുതേ എന്നാണ് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്....വർഷങ്ങൾ ആയി, ദിവസം മുഴുവൻ... ദേഹത്തിന്റെ, അങ്ങ് ഇങ്ങായി ഒരു മുടി വലിയുന്ന പോലെ ഒരു വലിച്ചിൽ... വേദനയാണോ, അല്ലയോ എന്ന് മനസിലാക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു വൃത്തികെട്ട അവസ്ഥ.... ഇപ്പോൾ അത് പാർട്ട്‌ ഓഫ് ദി ലൈഫ് ആണ്... എന്നാലും...🥺


ഒരു കാര്യവും സന്തോഷത്തോടെ ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല... എപ്പോ വീഴും എന്ന ചിന്ത ആയിരിക്കും മനസ്സിൽ....


വെയിൽ കൊള്ളാതെ, ദേഹം അനങ്ങാതെ, യാത്രകൾ ചെയ്യാതെ, വീട്ടു ജോലികൾ ഉഴപ്പി ഒക്കെ maintain ചെയ്തു കൊണ്ട് പോകുന്നു എന്ന് വേണം പറയാൻ ...🤓🤓🤓


അങ്ങനെ പരിചയപെട്ട ഒത്തിരി പേര്, ഒത്തിരി ചികിത്സകൾ പറഞ്ഞു... പക്ഷെ ഒന്നും ട്രൈ ചെയ്യാനുള്ള മാനസിക നിലയിൽ അല്ലാരുന്നു... അതുകൊണ്ട് അതൊന്നും നോക്കിയില്ല.... കാരണം 8-10കൊല്ലം മരുന്ന് തെണ്ടി നടന്നിട്ട്... Antidepressents ആണ് ആകെ വേദന ഒന്ന് കണ്ട്രോൾ ചെയ്യാൻ, എന്നെ സഹായിച്ചത്.. അതും എപ്പോഴും എടുക്കാൻ ഒക്കില്ല... ആകെ തൂങ്ങിപിടിച്ചിരിക്കും അത് കഴിച്ചാൽ.... (ഉറക്കത്തോടെ ഉറക്കം ആയിരിക്കും) പിന്നെ എന്റെ ഡോക്ടർ അത് 6മാസത്തിൽ കൂടുതൽ കഴിക്കാൻ സമ്മതിക്കതുമില്ല....


പിന്നെ നാച്ചുറൽ remedies എന്ന നിലയിൽ, നമുക്ക് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നത് നമ്മുടെ weightcontrol ചെയ്യാം, ഭക്ഷണത്തിൽ ശ്രദ്ധിക്കാം, യോഗ ചെയ്യാം, പ്രതേക ലൈഫ് സ്റ്റൈൽ സെറ്റ് ചെയ്യാം ... ഇതെല്ലാം ഈ അവസ്ഥ ഒന്ന് control ചെയ്യും എന്നെ ഉള്ളു, പൂർണമായി മാറ്റില്ല....


അന്ന് തൊട്ട് ഇപ്പോഴും, മാസത്തിൽ 2-3 പേരൊക്കെ പുതിയതായി വീഡിയോ കണ്ടു വിളിക്കും.. എന്തേലും പരിഹാരം ഉണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചു... മിക്കവരും സ്ത്രീകൾ ആണ് .... ചുരുക്കം ചില പുരുഷൻമാരും... 'നിങ്ങൾ വീഡിയോ യിൽ വളരെ active ആയി കാണുന്നല്ലോ' എന്ന് പറഞ്ഞാണ് വിളിക്കുനെ🤭🤭🤭... അവർക്കറിയുമോ ഒരു വീഡിയോ എടുത്തു കഴിഞ്ഞാൽ, അടുത്ത രണ്ടു ദിവസം റെസ്റ്റ് ആണ് എന്ന് 😂😂😂


മിക്കവരുടെയും കഥ കേൾക്കുമ്പോൾ വിഷമം വരും... എന്റെ ഒന്നും വേദന ഒരു വേദനയെ അല്ല എന്ന് തോന്നും... മിക്കവർക്കും, വീട്ടുകാരും നാട്ടുകാരും മനസിലാക്കുന്നില്ല എന്ന വിഷമം ഒരു വശത്തു (കാരണം കണ്ടാൽ പറയത്തക്ക അസുഖം ഒന്നും തോന്നില്ല, പിന്നെ ചുമ്മാ ജോലി ചെയ്യാതിരിക്കാൻ ഉള്ള അടവാണ് എന്നാ മിക്കവരും പറയുന്നത് എന്ന്...), മറുവശത്തു ഈ അവസ്ഥ ഇനി മരിക്കുന്നത് വരെ കൂടെ കാണുമല്ലോ എന്ന വസ്തുത അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു മാനസികാവസ്ഥയിലും...


 നല്ല ജോലി രാജിവെച്ചവർ ഉണ്ട്, ഡിപ്രെഷനിലേക്കു പോയവരുണ്ട്, കിടപ്പു രോഗികൾ ആയവരുണ്ട്.... മക്കളെ ഓർത്തു മാത്രം ആത്മഹത്യാ ചെയ്യാതെ പിടിച്ചു നിൽക്കുന്നവർ ഉണ്ട്.... കല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഈ അവസ്ഥയും ആയി പ്രെഗ്നന്റ് ആവാൻ പേടിക്കുന്നവർ ഉണ്ട്... പ്രെഗ്നന്റ് ആയവർ കുഞ്ഞിനും ഈ അസുഖം വരുമോ എന്നോർത്ത് വിഷമിക്കുന്നവർ ഉണ്ട്.... അങ്ങനെ ഒത്തിരി പേര്....


ആരു വിളിച്ചാലും ഞാൻ പറയുന്നത്,  ഇതിനു ഒരു പരിഹാരം, അതായതു പൂർണമായ മോചനം ഉണ്ടാവില്ല എന്നത് നമ്മൾ accept ചെയ്യുകയാണ് ആദ്യം വേണ്ടത്....അല്ലേൽ  പരിഹാരം തേടിയുള്ള ഒരു ജീവിതം മാത്രം ആയി പോകും നമ്മുടേത്.... രണ്ടു, നമ്മുടെ പരിമിതികൾക്ക് ഉള്ളിൽ നിന്നും കൊണ്ട്, നമ്മുടെ മനസ്സിന് ഇഷ്ടമുള്ള കാര്യത്തിൽ... ആഴത്തിൽ ഏർപെടുക ... എത്ര ആഴത്തിൽ..? നമ്മൾ നമ്മുടെ അവസ്ഥ തന്നെ മറന്നു പോകുന്ന രീതിയിൽ ഇൻവോൾവ് ആവുക...


ഇടയ്ക്കു തളർന്നു പോകാം, റെസ്റ്റ് എടുത്തു മുന്നോട്ട് പോവുക.... നമ്മുടെ ഈ അവസ്ഥക്കു നമ്മുടെ കയ്യിൽ തന്നെ ആണ് മരുന്നുള്ളത്... അത് തേടി അവിടേം ഇവിടേം ഒന്നും പോകേണ്ട.... ആരുടേം സപ്പോർട്ടിനു കാത്തു നിൽക്കുകയും ചെയ്യരുത്...


 വിളിക്കുന്ന മിക്കവരും പറയുന്നത് അവർക്കു family /ഫ്രണ്ട്‌സ് സപ്പോർട്ട് ഇല്ലെന്നാണ്... എന്തിനാ ഇപ്പോൾ മറ്റുള്ളവരുടെ സപ്പോർട്ട്? അല്ലേൽ തന്നെ നമ്മുടെ വേദനയുടെ intensity മറ്റൊരാൾ എങ്ങനെ മനസിലാക്കാനാ? എല്ലാര്ക്കും അവരോരുടെ വേദനകൾ ആണ് വലുത്... അത് നമ്മളും മനസിലാക്കണം... നമ്മുക്ക് ആരുടേം സഹതാപം കിട്ടിയിട്ട് ഒരു കാര്യവും ഇല്ല.... Just move on.....


പറയാൻ എളുപ്പം ആണെന്ന് പറയുന്നവരോട് എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് ഇതാണ് - കഴിഞ്ഞ 10-11 വർഷമായി ഞാൻ ഇതിങ്ങനെ ആണ് ഡീൽ ചെയ്യുന്നേ..... അല്ലേൽ ആത്മഹത്യാ ചെയ്യേണ്ട സ്റ്റേജ് ഒക്കെ എന്നേ കഴിഞ്ഞു.... 😇 വേദന കൊണ്ട് പുളയുമ്പോൾ ഇപ്പോഴും തോന്നാറുണ്ട് കേട്ടോ 🤭🤭🤭 എന്തിനു ഇങ്ങനെ ഒരു ജീവിതം എന്ന്...😎


 അവിടേം ഇവിടേം പോയി ഓരോരുത്തരുടെ (including doctors, friends n relatives ) acceptance നു കാത്തു നിൽക്കാൻ ഞാൻ ഇനി ഇല്ല... എനിക്ക് എന്റേതായ മാർഗം... എന്റേതായ ശരികൾ, എനിക്കിത്രെ പറ്റു... ആരെയും ബോധ്യപെടുത്താൻ ശ്രമിക്കാതെ...ഇപ്പോൾ ഇതാണ് എന്റെ രീതി ..., അതുതന്നെ ആണ് എന്നെ വിളിക്കുന്നവരോടും എനിക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത്....


"Accept your situation & move on....💪💪💪don't Let others decide, what you should feel about yourself "


ദീപ ജോൺ

01മാർച്ച്‌ 2021


Comments

  1. Thanks Deepa Chechi for your encouraging words. Your experiences are always helping us to view fibromyalgia and pain in new prospective and dimensions. Thanks for being a role model in many ways.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

എവിടുന്നാണ് ഈ കുത്തികുറിക്കലിന്റെ അസുഖം??? .... ✍️✍️✍️

അമ്മയെ കുറിച്ച് എഴുതിയതിനു ശേഷം ഒത്തിരി   വാട്സ്ആപ്പ്,  ഇമെയിൽ മെസ്സേജുകൾ,  വന്നു ...  അതിലെ വിവരങ്ങൾ എല്ലാം വളരെ വളരെ പേർസണൽ ആയതിനാൽ ഇവിടെ പറയുന്നില്ല.... പക്ഷെ,  എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ചത്... എനിക്ക്  ഒരു പരിചയവും ഇല്ലാത്ത കുറച്ചു പേരാണ് അത് അയച്ചിരിക്കുന്നത് എന്നതാണ്.... എന്ത് കൊണ്ടായിരിക്കും അവർ അത് എനിക്ക് അയച്ചത് എന്ന് ഞാൻ പലതവണ ആലോചിച്ചു.... ഞാൻ ആലോചിച്ചത് ,  എനിക്ക് ഈ കുത്തികുറിക്കലിന്റെ അസുഖം,  എവിടെ നിന്നു വന്നു എന്നതാണ്... പണ്ട് കുഞ്ഞിലേ വിഷമം വന്നാൽ,  നോട്ട് ബുക്കിന്റെ പുറകിൽ,  എഴുതി തീർക്കുമായിരുന്നു.... അതൊരു കരഞ്ഞു തീർക്കൽ എന്നൊക്കെ പറയില്ലേ ആ ഒരു ഇഫ്ഫെക്റ്റ്  ആണ്‌... ഇപ്പോഴും വിഷമം വന്നാൽ എഴുതി തീർക്കും... ഒരു സമാധാനം ആണ്‌.... പിന്നെ അത് ഡയറി എഴുത്തിലേക്കു തിരിഞ്ഞു... ഓരോ ദിവസവും നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ പൊട്ടും പൊടിയും ഒക്കെ ചേർത്തു എഴുതിയ ഡയറികൾ ഇപ്പോഴും വീട് ഒതുക്കുമ്പോൾ പൊങ്ങി വരാറുണ്ട്... വായിച്ചു വരുമ്പോൾ... വർഷത്തിൽ വല്ലപ്പോഴും വാങ്ങുന്ന ഡ്രെസ്സിന്റെ നിറവും,  വിലയും തൊട്ട്,  ഏതോ ഒരു ന്യൂ ഇയർ ഇൽ എല്ലാവര്ക്കും പനി വന്നു കഞ്ഞിയും പയറും കഴിച്ച കാര്യം വരെ ഉണ്ടാകും...  എന

നമ്മൾ, എത്ര ആയാലും പഠിക്കില്ലലോ ....ഫീലിംഗ് പുച്ഛം....

കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി, പ്രിയങ്ക എന്ന ഒരു കുട്ടിയുടെ ആത്മഹത്യ , മാധ്യമങ്ങൾ പൊക്കി കൊണ്ട് നടക്കുന്നുണ്ട്...സ്ത്രീധന പീഡനം ആണ് വിഷയം, അതോ അതിനു പിന്നിൽ വേറെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ ഉണ്ടോ എന്ന് കണ്ടറിയണം... വല്ലാത്ത ഒരു വിഷമം.....   പിന്നെ അധികം നാള് വിഷമിക്കേണ്ടി വരില്ല.. "അവനെ നിയമത്തിന്റെ മുന്നിൽ കൊണ്ടുവരണം..., അറസ്റ്റ് ചെയ്യണം..., പ്രിയങ്കയ്ക്ക് നീതി നടപ്പാക്കണം... " എന്ന് പറഞ്ഞു, ആവേശത്തോടെ കമെന്റ് ഇടുന്ന, ഞാനും നിങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്ന സമൂഹത്തിനു 'അൽഷിമേഴ്‌സ്' ആയതു കൊണ്ട് അടുത്ത ഒരു അടിപൊളി ന്യൂസ്‌ വരുമ്പോൾ ഇതങ്ങു മറന്നു പൊയ്ക്കോളും... പാമ്പ് കടിയേറ്റ് കൊല്ലപ്പെട്ട ഉത്തരയുടെയും, പട്ടിണിക്കിട്ടു കൊന്ന തുഷാരയുടെയും ഒക്കെ കാര്യം മാത്രം ആലോചിച്ചാൽ മതി.... A divorced daughter is better than a dead daughter ഒരു മകൾ ഉണ്ടായാൽ ബാധ്യത ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞു തലേൽ കൈവെയ്ക്കുന്ന, ജനിച്ച അന്ന് തൊട്ടു, അവളുടെ കല്യാണം എന്ന മെഗാ ഇവന്റിന് വേണ്ടി മുണ്ട് മുറുക്കി ഉടുക്കുന്ന അപ്പനമ്മമാരുള്ള, 18 തികഞ്ഞാൽ കെട്ടിക്കുന്നില്ലേ എന്ന് വ്യാകുലപ്പെടുന്ന നാട്ടുകാരുള്ള, ഇവളെ ഇങ്ങനെ കയറൂരി വിടരുതെന്നു, വീട്ടുകാരെ ഉപദേശിക്ക

40 years of excellence !!! 💃💃💃

 40 years of excellence !!! 💃💃💃 എന്ത് പെട്ടെന്നാണ്....?  നഴ്സറി സ്കൂളിൽ നിന്നും പത്താം ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയത്... പഠിക്കുമ്പോൾ എങ്ങനേലും കോളേജിൽ എത്തണം എന്നായിരുന്നു.... കളർ ഡ്രസ്സ്‌ ഇടാൻ വേണ്ടി പ്രീഡിഗ്രി എടുത്തു.... ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ ഇട്ടു ചെത്തി നടന്നു... പ്രൊജക്റ്റ്‌ വർക്കിനും വൈവയ്ക്കും കാത്തു നിന്നപ്പോൾ..  എങ്ങനേലും ഈ പണ്ടാരമൊക്കെ തീർന്ന് ഒരു ജോലി ആയാൽ മതിയെന്നായിരുന്നു.... വായിനോട്ടവും, പ്രേമിക്കാൻ ഉള്ള ഒരു ചാൻസ് ഉം നോക്കി നോക്കി നടന്നു....ദാ ന്നു പറഞ്ഞു കോളേജ് കാലം തീർന്നു...  ജോലിയായി.... ജോലിയുടെ പ്രഷർ കൂടി കൂടി വന്നപ്പോൾ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും ഓടി രക്ഷപെട്ടാൽ മതി എന്നായിരുന്നു..... രക്ഷപെട്ടു എന്നും പറഞ്ഞു ഓടി ചെന്നത് ലവ് കം അറേഞ്ജ്ഡ് മാര്യേജിൽ 😂...... പിന്നെ വീട്ടുകാരിയായി ആയി, കോംപ്ലക്സ്കൾ ആയി, ഫെമിനിസ്റ്റ് ആയി, ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യണമെന്നായി, പിള്ളേരായി, അവരുടെ കാര്യങ്ങളായി, പഠിത്തമായി , വീട്ടുജോലിയായി ... ഗതികേടുകൾ കൂടി കൂടി വന്നു.... കയ്യിലിരുപ്പ് കൊണ്ട് ജോലി പോയി.. വീട്ടിലിരുപ്പായി... കരച്ചിലായി, പിന്നെ അടുത്ത പണി തപ്പലായി.... എന്തൊക്കെയോ ആകാൻ വേണ്ടി എന്തൊക്കെയോ ചെയ്ത്